Historia święta Purim przedstawiona została w biblijnej Księdze Estery. Jej skrócona wersja brzmi tak: Po tym, jak król Achaszwerosz (Kserkses, żyjący w latach 486-465 przed Chr.), zabił swoją żonę Waszti (za to, że nie chciała tańczyć przed pijanymi biesiadnikami na jednej z uczt) postanowił znaleźć kolejną - ładniejszą od poprzedniej. W tym celu nakazał sługom sprowadzić najpiękniejsze dziewczęta, które mieszkały na podległych królowi terenach. Jeden z nich przyprowadził młodą Ester, Żydówkę, której hebrajskie imię brzmiało Hadasa.
Hadasa, za namową swojego wuja Mordechaja, nie przyznała się Achaszweroszowi, że jest Żydówką, nawet po tym, jak król wybrał ją na swoją żonę. Jakiś czas później król zdecydował się powierzyć stanowisko rządcy najbogatszemu człowiekowi w państwie - Hamanowi. Haman, który był człowiekiem dumnym i rządnym władzy, nakazał, aby wszyscy poddani składali mu pokłony. Wuj Ester, Mordechaj, odmówił, ponieważ nie chciał być posądzony o bałwochwalstwo (Haman nosił medalion z bożkami). To rozwścieczyło Hamana do tego stopnia, że przekonał króla, aby ten pozwolił mu zabić Żydów mieszkających w królestwie. Rządca, po rzuceniu losów (purim), które miały mu wskazać najlepszą datę na dokonanie rzezi, ustalił, że atak nastąpi 13 dnia miesiąca adar. Jednak dzięki Esterze, która odważyła się przyznać królowi, że jest Żydówką (skazaną, jak cały jej naród na śmierć przez Hamana) do rzezi nie doszło (doszło jednak do walk, w których zginęli synowie rządcy). Samego Hamana powieszono.
Rysunkowa opowieść o Ester:
Na pamiątkę tych wydarzeń w Purim odczytuje się w synagodze megaillah, czyli Księgę Estery. Czytanie trwa długo, ponieważ ilekroć w tekście pojawia się imię Hamana, zgromadzeni kołaczą drewnianymi kołatkami, hałasują, tupią - aby imię prześladowcy było przeklęte na wieki (warto dodać, że imię "Haman" występuje we wspomnianej Księdze około 50 razy!). Po wizycie w synagodze Żydzi udają się na tradycyjny posiłek (seuda), którego ważnym elementem są słodkie bułki z makiem, zwane "uszami" lub "kieszeniami" Hamana (Oznei Haman). Ucztowanie łączy się z jeszcze jednym, religijnym!, zaleceniem - a mianowicie spożywaniem alkoholu, który należy pić tak długo, aż okrzyki "boruch Mordechaj" ("Niech będzie błogosławiony Mordechaj") i "arur Haman" ("Niech będzie przeklęty Haman") zaczną się mylić (stan ten nazywa się "ad lo jada" - po hebrajsku "aż nie wiedział, co się z nim dzieje").
Purim nazywane jest często najweselszym z żydowskich świąt (na pamiątkę ocalenia setek tysięcy Żydów, których planował zgładzić Haman), które przypomina nieco obchody karnawału (Purim przypada niedługo po rozpoczęciu się Wielkiego Postu - choć nie zawsze, z powodu różnic między kalendarzem gregoriańskim, a hebrajskim). Z tego powodu Purim obchodzone jest także przez niereligijnych Żydów, którzy chętnie się przebierają (tradycyjnie kobiety przebierały się za mężczyzn, a mężczyźni za kobiety, obecnie przebrania są różne) i dołączają do wielobarwnych ulicznych korowodów. Tradycja stały się też przedstawienia purimowe, które pokazują historię Hamana (często prześmiewczo), a także przedstawienia Purim Spiel (dzieci chodzących od domu do domu i odgrywających scenki) i objaśnianie zasad judaizmu na wesoło. Ostatnim z miłych obowiązków związanych ze świętem Purim jest miszloach manot, czyli nakaz wręczania sobie prezentów. Prezentami na ogół są słodycze, które powinno się wręczyć co najmniej dwóm osobom. Podobne przykazanie, matanot lewjonim, zakłada pomoc ubogim.
W Polsce również obchodzi się Purim. W 2010 roku ulicami krakowskiego Kazimierza przeszedł korowód przebierańców (motywem przewodnim było morze), którzy świętowali Purim w synagodze Remu i JJC (Centrum Społeczności Żydowskiej w Krakowie). Obchody Purim organizowane są także w
Warszawie),
Łodzi i
Gdańsku.
Purim w synagodze Remu w Krakowie:
Podczas pisania wykorzystano informacje zamieszczone na stronach www.hatikvah.pl, www.izrael.badacz.org, the614thcs.com, www.chabad.org.pl, http://blog.rp.pl/weiss/.
