Flipery, czyli przy stole z szybą też można grać

Tradycyjne flipery inspirowane są filmami i postaciami popkultury. To trochę kiczowate, trochę głośne, ale pełne nieodpartego uroku mechaniczne zabawki. Zwłaszcza jeśli zajrzymy do środka, gdzie misterna pajęczyna kabli została zaprojektowana tylko po to, aby można sobie "popykać".

Te stare automaty do gier, mimo że dziś nie tak powszechne, działają i mają swoich zagorzałych fanów. Ostatnio natknęliśmy się na dobrze utrzymany stół Williamsa z 1989 roku w jednym z krakowskich pubów. Po kilku godzinach gry tak się wciągnęliśmy, że postanowiliśmy przybliżyć wam ten magiczny świat.

Łyk historii

Idea gry na pochyłej planszy, gdzie kulka porusza się dzięki sile grawitacji i uderzeń, ma dość długą historię. Jednak pierwsze flipery, zbliżone do tych współczesnych, powstały w latach czterdziestych ubiegłego wieku po innowacjach słynnego Steve’a Kordeka. Kolejne zmiany to wprowadzenie w latach siedemdziesiątych rozbudowanej elektroniki, włącznie z wyświetlaczami.

Późniejsze lata to dwutorowy rozwój maszyn mechanicznych oraz samej gry na ekranie komputerowym. Dzisiaj flipery dalej są produkowane i oprócz swej pierwotnej funkcji stanowią też ekskluzywny artykuł kolekcjonerski. Wystarczy sprawdzić ceny nowych i używanych stołów.

Jak grać, żeby wygrać, a przy okazji wyglądać jak profesjonalista? Jak każda dyscyplina, flipery mają swoich miłośników i zapaleńców. W Polsce i na świecie organizowane są otwarte turnieje. Większości wystarczy jednak partyjka ze znajomymi dla urozmaicenia firmowego wyjścia po pracy. Przypominamy zatem kilka wskazówek ułatwiających skuteczną grę.

Pamiętacie połamany joystick i nie działające klawisze kursora, po tym jak próbowaliście skłonić bohatera gry do szybszego poruszania się, przez silniejsze ich naciskanie? Dokładnie. Podobnie jest z fliperami, przynajmniej tymi, na których mieliśmy przyjemność zagrać.

Nie ma sensu nerwowe uderzanie w przyciski, gdyż nie powoduje to silniejszego odbicia kulki. Zamiast na sile uderzenia, skupcie się raczej na obserwowaniu, jak zachowuje się kulka po odbiciu różną częścią ramienia. Już po chwili zaobserwujecie, że macie nad nią większą kontrolę niż się wam wydaje.

Czytajcie komunikaty na wyświetlaczu i opisy poszczególnych kul, które aktywuje przelatująca kulka. Zwracajcie też uwagę na to, że nierzadko możecie odbijać kulę dodatkowym ramieniem na planszy - wprost na premiowane pola. Okazuje się, że nawet mając kiepski wynik, ale umiejętnie wykorzystując bonusy, możecie ciągle wygrać.

Nie chodzi przecież o to, by nie stracić swojej kolejki już po pierwszym dobiciu, ale żeby wygrywać. Odrobina koncentracji, trochę szczęścia i już nie czujecie się początkujący.

Dość często kulka zatrzymuje się, zupełnie jak w filmie Woody'ego Allena, na krawędzi planszy, i albo spadnie na ramię tak, że zdołacie ją odbić, albo ucieknie. Warto wtedy zaryzykować i potrząsnąć stołem. Przy odrobinie doświadczenia zobaczycie, że można zrobić to tak, aby mieć duże szanse uratowania sytuacji. Tylko ostrożnie!

Wszyscy chyba pamiętają komunikat tilt i zablokowaną na kilka sekund planszę. Jeśli potrząśniecie stołem zbyt energicznie, można go nawet uszkodzić. 

Aby dodać wam wiary w siebie, powiemy, że nie ma uniwersalnego gracza, który zawsze zwycięża. Trzeba dobrze poznać konkretny stół, żeby wykorzystać wszystkie bonusy jakie daje i sprawne unikać przeszkód. Pamiętajcie też o tym, że niektórzy mogą ćwiczyć grę codziennie, nawet w przerwach podczas pracy. Dokładnie tak!

Podobnie do piłkarzyków czy konsoli do gier, niektórzy pracodawcy dają swoim pracownikom do dyspozycji flipery jako sposób odreagowania stresu w pracy. Tak więc poczciwy stary mebel ciągle czeka na nas wesoło migając żaróweczkami i zachęcając do zabawy.